جوان آنلاین: چهار نماینده اعزامی تیم‌ملی تیراندازی ایران، نه تنها موفق به کسب مدال المپیک نشدند، بلکه رکورد‌های ضعیفی را نیز ثبت کردند و نتوانستند انتظارات را برآورده کنند. 
در رشته تفنگ فاطمه امینی و شرمینه چهل‌امیرانی تیراندازان المپیکی ما بودند. محمد بیرانوند، جوان‌ترین ورزشکار کاروان در رشته اهداف پروازی شلیک کرد و هانیه رستمیان تنها نماینده ایران در رشته تپانچه بود. حال آنکه در تپانچه هیچ‌کدام از مردان تیراندازی کشور موفق به کسب سهمیه المپیک نشدند! رستمیان در تپانچه ۲۵‌متر به فینال رسید، اما به مقام ششم رضایت داد و به سکوی المپیک نزدیک هم نشد. رکورد‌های رستمیان هم به‌گونه‌ای بود که خودش هم از عملکردش راضی نبود. 

 نزدیک مدال بودم
این عضو تیم‌ملی تیراندازی در تازه‌ترین اظهاراتش تأکید کرده از خودش انتظار مدال داشته، اما گرفتن مدال در این رشته قابل پیش‌بینی نیست: «خیلی مسابقه خوبی بود. توانستم رکورد خیلی خوبی ثبت کنم و به عنوان نفر سوم ماده ۲۵ متر فینالیست شدم. با شرایطی که داشتم خیلی آماده بودم و با آن فشار و استرسی که در المپیک هست، خدا را شکر توانستم خودم را کنترل کنم و رکورد خوبی به ثبت برسانم. با توجه به تجربه فینال‌های جهانی انتظار فینالیست شدن را داشتم. انتظار مدال را هم داشتم، ولی رشته تیراندازی قابل پیش‌بینی نیست و رقابت خیلی نزدیک بود. امتیازات در فینال خیلی به هم نزدیک بود. رقابت تیراندازی واقعاً خیلی سخت است و قابل مقایسه با رشته‌های دیگر نیست. خدا را شکر توانستم رکورد خوبی بزنم و با توجه به تمرینات و آماده‌سازی که داشتیم تا جایی که انتظار داشتم عمل کردم. در فینال هم شرایط طوری بود که نتوانستم مدال‌آور باشم. به کسب مدال خیلی نزدیک بودم. در همه مسابقات جهانی فینالیست شده‌ام. در تیراندازی هشت نفر برتر راهی فینال می‌شوند و واقعاً رقابت سخت است. در واقع همه مستحق مدال هستند. این ورزش را نباید با سایر رشته‌ها مقایسه کرد.»

 مشکل تجهیزات و مالی
کمبود‌های مالی و نداشتن تجهیزات به‌روز و فشنگ کافی، چالش‌های همیشگی ملی‌پوشان تیراندازی کشورمان بوده و هست. هانیه رستمیان مدعی است این مسائل روی نتایج تیراندازان اعزامی به المپیک تأثیر منفی گذاشته است: «همیشه مشکل تجهیزات در این رشته وجود داشته، مخصوصاً در رشته‌های ۵۰ و ۲۵ متر که ما نیاز به اردو‌های برون‌مرزی بیشتری داشتیم. تقریباً دو ماه قبل از المپیک فقط یک اردو داشتیم. با تلاش و حمایت فدراسیون توانستیم این اردو را برگزار کنیم و تجهیزات خود را به‌روز کردیم تا بتوانیم تمرین خوبی تا المپیک داشته باشیم، اما دو ماه برای آماده‌سازی المپیک کافی نیست و نیاز داشتیم خیلی زودتر از این‌ها به اردو برویم. تعداد اردوهای ما باید بیشتر باشد که بتوانیم آماده شویم. مسابقاتی که غیر از مسابقات جهانی در کشور‌های اروپایی بود، خیلی می‌توانست به ما کمک کند. در مسابقات آزاد جهانی متأسفانه هیچ‌کدام از ما حضور نداشتیم، درحالی‌که نیاز داشتیم در مسابقات پایین‌تر از سطح جهانی حضور داشته باشیم.»

 جای خالی تپانچه مردان
ابراهیم برخورداری با اینکه عملکرد رستمیان را قابل قبول خوانده، اما معتقد است عملکرد ضعیف مربیان روی نتایج ملی‌پوشان المپیکی تأثیرگذار بوده است. این کارشناس تیراندازی در گفتگو با ایسنا با اشاره به این موضوع گفت: «در تفنگ دو دوره در فینال المپیک بودیم و من انتظار داشتم حداقل یکی از این دو ورزشکار در فینال باشند، اما نشد. انتظار داشتم در تپانچه مردان سهمیه بگیریم. در این رشته پتانسیل و تیم خوبی داشتیم، ولی متأسفانه سهمیه‌ای کسب نشد. می‌توانستیم در میکس تپانچه به مدال فکر کنیم، چون کسب مدال در میکس راحت‌تر است، اما ما تنها در تپانچه یک سهمیه زنان گرفتیم. رستمیان هم در تپانچه ۲۵ متر به انتظارات جواب داد و ششم شد.»

 اشتباهات مربیان
برخورداری با تأکید بر اشتباهات مربیان تیم‌ملی اظهار داشت: «از‌سرمربی تیم‌ملی تفنگ تعجب می‌کنم که نمی‌دانست دو ورزشکارش حدنصاب رشته سه وضعیت را ندارند. این موضوع جای تعجب دارد، چون آن دو نمی‌توانستند در سه‌وضعیت هم شرکت کنند. ما یک رشته را از دست دادیم و مشکل شاید مربیان تیم‌ملی باشند که آگاهی لازم را نداشتند. آن‌ها آنقدر از مرحله دور بودند که حتی ملی‌پوشان را برای این رشته ثبت‌نام هم کرده بودند. کلی انرژی ورزشکاران صرف تمرین رشته‌های خفیف شد در صورتی که می‌شد به جای آن تمرکز و زمان بیشتری روی بادی گذاشت. یکی دیگر از اشتباهات مربیان این بود که در یک هفته آخر یا حتی یک ماه آخر برای اینکه سطح ورزشکارشان را بسنجند رکوردگیری می‌کنند. این موضوع در دنیا رد شده و نباید از ورزشکاری که انگیختگی دارد، رکورد گرفت. بیشتر تمرینات باید مرور تکنیک باشد و نباید در سطحی باشد که ورزشکار بتواند رکوردهایش را چرتکه بیندازد، اما متأسفانه من شنیدم در تفنگ این اتفاقات رخ داده است و دو المپین رکورد‌های خیلی بالایی را هم در رکوردگیری ثبت کرده‌اند. خودم سال‌ها ورزشکار بودم. ورزشکاری که بهترین رکورد را در تمرینات زده می‌خواهد در مسابقات هم همان رکورد‌ها را تکرار کند، اما این موضوع در تیراندازی مردود است، چون همه تمرکز ورزشکار در جریان مسابقه به رکورد‌های خوب تمرین مشغول می‌شود و عملکرد پایین می‌آید. ورزشکاری موفق است که عملکرد خوبی در جریان مسابقه داشته باشد و ذهنش به رکورد‌های تمرینی مشغول نباشد. در آن زمان رکورد خوبی هم خواهد داشت. به نظر من در تفنگ می‌توانستیم بهتر کار کنیم، اما اشتباهاتی داشتیم.»

 نیاز به بازسازی
به عقیده این کارشناس، تیراندازی ما نیازمند بازسازی جدی و اساسی است: «تیراندازی سن و سال ندارد و هر کسی تا هر زمانی که توان جسمی و روحی داشته باشد و بتواند خود را به سطح المپیک برساند، می‌تواند به المپیک برود. این رشته خاص یک نفر نیست. من هم اگر شرایطم اجازه می‌داد، می‌توانستم به المپیک فکر کنم و کسب سهمیه داشته باشم. همه چیز بستگی به شخص دارد. امیدوارم با بازسازی و نگاهی جدید به فکر بازی‌های آسیایی ۲۰۲۶ باشیم. بعد از آن هم با یک گام بلندتر برای کسب سهمیه ۲۰۲۸ امریکا تلاش کنیم. اگر از اکنون درست پایه‌گذاری نکنیم موفق نخواهیم بود.»