به گزارش شهرآرانیوز، آبشارهایش همه مناطق شش‌گانه زمین حریف را هدف قرار می‌داد. هر بار که توپ با سرعتی سرسام‌آور روی کف‌پوش سالن آزادی فرود می‌آمد، غریو شادی هواداران سیرجانی و مشهدی بلند می‌شد؛ سیرجانی‌ها برای گام‌های شتابانی که تیمشان به سوی قهرمانی برمی‌داشت و مشهدی‌ها از عشق تماشای نمایش درخشان فرزندشان. گویی زمین و زمان دست به دست هم داده بود تا در فینال سوم لیگ برتر سی‌وهشتم، ستاره خراسانی، فصل خوب خودش را تکمیل کند. علی حاجی‌پور، قطر‌پاسور تیم فولاد‌سیرجان، نه‌تنها با عملکرد خیره‌کننده اش در فینال لیگ برتر والیبال برابر شهداب، بلکه بعد از یک فصل رؤیایی، توانست عنوان ارزشمندترین بازیکن فصل را از آنِ خود کند. او حالا در بهترین فرم، خودش را برای اردوی تیم ملی و دعوت قطع‌به‌یقین پیاتزا آماده می‌کند. او حتی فرصت استراحت و جشن‌گرفتن هم ندارد؛ چراکه باید حالا به‌عنوان نفر اول، در پست قطر‌پاسور تیم ملی خودش را برای تورنمنت‌های سخت بین‌المللی آماده نگه دارد. ستاره خراسانی در گفت‌و‌گو با شهرآراورزشی از روز‌های خوبش در این فصل گفت؛ از عزمی که برای بازگشت بعد از مصدومیت داشت و افسوسی که در روز سفر به مشهد برای بازی با تیم منحل‌شده «سپهرصدرا مشهد» خورد.
* فصل به بهترین شکل برای شما تمام شد.
– درست است؛ اما خیلی هم سختی کشیدیم.
* به شیرینی این قهرمانی و این عنوان فردی می‌ارزید.
– صد‌در‌صد. ما در این فصل تورنمنت‌های زیادی داشتیم؛ از مسابقات لیگ برتر بگیرید تا حذفی و باشگاه‌های جهان. خب این خیلی روی تیم ما فشار آورد و این فصل طولانی نیازمند برنامه‌ریزی خوب بود که خوشبختانه با تلاش کادر فنی و حمایت باشگاه این اتفاق رقم خورد.
* در مقاطعی از فصل، اُفت هم داشتید.
– طبیعی است. به‌هر‌حال یک بازیکن نمی‌تواند یازده ماه در بهترین فرم خود باشد و کمی کار فرسایشی شده بود.بعد از مصدومیتی که فصل قبل داشتم و نزدیک به پانزده ماه از میادین دور بودم، در مصاحبه‌ای از من پرسیدند منتظر علی حاجی‌پور باشیم؟ و من آن‌موقع گفتم قطعا. نه‌تنها برمی‌گردم که بهتر از قبل هم برمی‌گردم. در این پانزده ماه دوری خیلی خوب تمرین کردم. گاهی در این مدت احساس‌خستگی می‌کردم؛ اما زمانی که همه خواب بودند، من تمرین می‌کردم و می‌خواستم دوباره برگردم. خدا را شاکرم که جواب این تلاش‌هایم را هم گرفتم.
* عنوان ارزشمندترین بازیکن لیگ حالا شما را در موقعیتی قرار داده که دیگر همه یقین دارند در تیم ملی خواهید بود. فکر می‌کنید فیکس تیم ملی باشید؟
– ما سرباز مملکت هستیم و آرزوی هر بازیکنی است که روزی بتواند پیراهن تیم ملی را به تن کند. این اتفاقی است که نصیب هر کسی نمی‌شود و البته اگرچه هنوز اردو‌های تیم ملی آغاز نشده است و باید ببینم اصلا مربی به من نیاز دارد یا نه؛ اما مطمئن باشید تمام تلاشم را در تیم ملی خواهم کرد تا سرباز خوبی برای وطنم باشم.
* چه رقبایی در تیم ملی برای اینکه در پست قطر‌پاسور فیکس باشی، داری؟
– امین اسماعیل‌نژاد، بردیا سعادت و چند بازیکن خوب دیگر هم هستند. همه این نفرات بازیکنان خوبی هستند و من سعی می‌کنم بیشتر از آنکه با آنها رقابت داشته باشم، رفاقت کنم؛ اما به‌طور‌کلی معتقدم اصلی‌ترین رقیب هر آدمی، خودش است.
* فکر می‌کنی تیم ملی با پیاتزا بتواند به روز‌های خوبش برگردد؟
– من با پیاتزا کار نکردم و این اولین مربی خارجی است که قرار است با او کار کنم؛ اما فکر می‌کنم با توجه به کارنامه خوبی که دارد، بتواند به تیم ملی ما کمک کند.
* چندسالی است که والیبالیست‌های ایرانی، خوب لژیونر می‌شوند. تو هم به لژیونر‌شدن فکر می‌کنی؟
– قطعا دوست دارم لژیونر شوم؛ اما نه به هر قیمتی. صرف اینکه در یک لیگ خارجی باشم، برای من کافی نیست و دوست دارم بازی کنم. می‌خواهم اگر به یک لیگ خارجی رفتم، بهترین عملکرد خودم را نشان دهم.
* برگردیم به لیگ. می‌خواهم تو را به بازی با نماینده مشهد در طول فصل ببرم؛ جایی که با فولاد سیرجان به مشهد آمدید تا برابر سپهرصدرا بازی کنید، اما در پایان به‌خاطر حاضر‌نشدن تیم مشهد در زمین، تو فقط به ابرازاحساسات هواداران و همشهری‌هایت پاسخ دادی و با آنها سلفی گرفتی.
– روز تلخی بود.
* چه احساسی داشتی که در شهر خودت حال بد مردم مشهد را می‌دیدی که از کنار گذاشته‌شدن تیم شهرشان از لیگ برتر ناراحت بودند؟
– واقعا سخت بود. باور کنید غصه‌ام گرفته بود. مشهد در چند سال اخیر هیچ‌وقت نتوانسته است یک تیم باکیفیت در لیگ برتر داشته باشد و دل تماشاچیان را شاد کند. به نظر من این حق مردم مشهد نیست. وضعیت والیبال مشهد، مایه شرمساری است.
* اما مشهد یک‌روزی در لیگ برتر حرف‌های زیادی برای گفتن داشت.
- همین حالا هم دارد. باور کنید با این‌همه امکانات در این شهر، این‌همه مربی و این‌همه بازیکن، مشهد همین حالا می‌تواند مدعی قهرمانی هرساله در لیگ برتر باشد. به نظرم باید از مسئولان ورزش شهر بپرسیم که چرا مشهد یک تیم درست‌حسابی در والیبال ندارد؟!
source