مهشید اشتری، ملی‌پوش تنیس روی میز ایران، در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی «دیباچه»، به تحلیل وضعیت فدراسیون و چالش‌های موجود در این عرصه پرداخت؛ او در ابتدا به مشکلات اقتصادی کشور اشاره کرد و گفت: علی‌رغم بحران مالی و افزایش هزینه‌ها، فدراسیون تنیس روی میز ایران در مقایسه با دیگر فدراسیون‌ها وضعیت بهتری دارد. اشتری تأکید کرد که اگرچه بودجه کمیته ملی کاهش یافته و هزینه‌ها افزایش پیدا کرده، اما فدراسیون تنیس روی میز ایران توانسته با جذب اسپانسرهای مختلف، شرایطی را فراهم کند که بازیکنان ایرانی بتوانند در مسابقات آسیایی و جهانی شرکت کنند. این در حالی است که بسیاری از فدراسیون‌ها به دلیل محدودیت مالی قادر به اعزام بازیکنان به مسابقات خارجی نیستند.

عضو تیم ملی تنیس روی میز بانوان همچنین به تأثیر منابع مالی بر برنامه‌های فدراسیون‌ها اشاره کرد و عنوان داشت: چالش اصلی فدراسیون‌ها کمبود منابع مالی است. اگر بودجه کافی برای برگزاری اردوهای مستمر و تأمین هزینه‌های سفر به مسابقات فراهم باشد، می‌توانیم سرعت پیشرفت بازیکنان را افزایش دهیم. اردوهای بیشتر و حضور در کمپ‌های تمرینی از عوامل مؤثر در ارتقای سطح کیفی بازیکنان است.

اشتری با بیان اهداف شخصی خود تصریح کرد: هدف اولیه من رسیدن به رنکینگ زیر ۲۰۰ جهان است. در آینده قصد دارم این جایگاه را به زیر ۱۵۰ ارتقا دهم. این هدف با تلاش و پشتکار در مسابقات بین‌المللی قابل دست‌یابی است و تمام تلاشم را برای رسیدن به آن خواهم کرد.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود به هزینه‌های شخصی که برای شرکت در مسابقات بین‌المللی پرداخته، اشاره کرد و تاکید داشت: تمام هزینه‌های سفر به مسابقات پروتور تا به امروز از جیب خودم تأمین شده است. در ۱۱ سفر به مسابقات بین‌المللی، فقط در یک مورد توانستم از اسپانسرم کمک بگیرم. این اسپانسر هم از طریق فدراسیون با من همکاری داشت. باقی هزینه‌ها به طور کامل شخصی بوده است.

اشتری در ادامه به حمایت‌های فدراسیون در تسهیل فرآیند اعزام و دریافت ویزا پرداخت و اظهار داشت: فدراسیون همکاری بسیار خوبی در این زمینه داشته است و همواره شرایط لازم برای سفر و شرکت در مسابقات بین‌المللی را فراهم کرده است.

عضو تیم ملی تنیس روی میز ایران در پایان، موفقیت‌های خود را مدیون حمایت‌های خانواده‌اش دانست و گفت: بدون حمایت‌های خانواده‌ام، هیچ کدام از این موفقیت‌ها برای من امکان‌پذیر نمی‌شد. آنها همیشه پشت من بوده‌اند و انگیزه مضاعفی به من داده‌اند. هرچند در این مسیر افراد زیادی هستند که ممکن است باعث دلسردی شوند، اما باور به توانایی‌ها و انگیزه درونی همیشه مرا به جلو برده است.

گفتگو از : فریبا جلیل خانی