به گزارش شهرآرانیوز، قصه سریع‌ترین مرد ایران و دویدن‌هایش روی تارتان کشور‌های خارجی چند سالی است که نقل محافل است و موافقان و مخالفان خود را دارد.

حسن تفتیان، دونده خراسانی که در دوی ۱۰۰ متر ایران بی‌تردید فعلاً دست‌نیافتنی است و تنها دونده ۱۰۰ متر کشورمان به حساب می‌آید، المپیک را نه یک بار بلکه سه بار تجربه کرده است.

این روز‌ها تفتیان خودش را برای رسیدن به بازی‌های آسیایی ناگویا ژاپن آماده می‌کند؛ آوردگاهی که البته آنجا هم کسب مدال آسان نیست، اما دست‌کم به اندازه المپیک و مسابقات قهرمانی جهان هم دست‌نیافتنی نیست. یوزپلنگ ایرانی فصل رقابتی سال خود را این هفته با شرکت در مسابقات بین‌المللی داخل سالن بلژیک شروع کرد؛ شروعی که می‌تواند آغاز یک مسیر سخت یک‌ساله برای درخشش در بازی‌های آسیایی ۲۰۲۶ باشد. به شرط آنکه تفتیان خودش را به باد نسپارد و در مسیر باد، با گام‌های بلندش به سمت خوشبختی طنازی کند.

قصه استارت فصل با یک غیبت!

تفتیان که بعد از ناکامی در بازی‌های المپیک چند صباحی را خانه‌نشین شده بود و برنامه خاصی نداشت، پیش از مسابقات قهرمانی کشور دوباره آماده شروع دور جدید تمرینات و تلاش برای رسیدن به فرم ایده‌آل شد؛ مسابقاتی که قرار بود در آن‌ها، از استان خراسان‌رضوی شرکت کند و در نهایت در لحظه آخر تفتیان از حضور در آن سر باز زد. آن موقع مسئولان هیئت دوومیدانی خراسان‌رضوی اعلام کردند که تفتیان با هماهنگی فدراسیون و برای شرکت در اردوی خارجی در مسابقات قهرمانی کشور حاضر نشده است. این مسئله‌ باز انتقادات زیادی را به همراه داشت و بسیاری از کارشناسان دوومیدانی اذعان داشتند که تفتیان نباید تافته جدابافته باشد و از سایر ملی‌پوشان و شرکت در مسابقات داخلی دوری کند. باوجوداین، این استارت کار تفتیان در فصل سخت پیش‌‌رویش برای رسیدن به بازی‌های آسیایی بود.

تشکیک در یک ادعا

ادعای اینکه تفتیان با هماهنگی فدراسیون به اردوی خارجی رفته از همان اول هم مشکوک بود. برخی‌ها در بین اهالی دوومیدانی، می‌گویند خود مسئولان فدراسیون هم از هزینه‌های الکی که برای تفتیان در طی این سال‌ها صرف شده است، خسته شدند. تفتیان هر سال به‌جای تمرکز روی کارش، هزار و یک حاشیه دارد و درنهایت با ادعای اینکه باید اردوی خارجی و مربی خارجی داشته باشم، ماه‌ها خارج از ایران به سر می‌برد. اما نتیجه این‌همه هزینه برای او چه شده است؟ حذف از هر تورنمنت مهم بین‌المللی! از بازی‌های آسیایی و جهانی بگیرید تا المپیک.

حتی برخی ورزشکاران هم از این موضوع گلایه دارند و انتقاد می‌کنند. آن‌ها می‌گویند حرف همه این نیست که نباید برای تفتیان هزینه شود. ما می‌گوییم دوره تفتیان تمام شده و دیگر او نمی‌تواند مثل چند سال پیش بدود و حالا باید همین هزینه برای شناسایی استعداد‌های جدید و پرورش آن‌ها صرف شود. تا کی قرار است روی نام تفتیان بمانیم و هیچ پشتوانه‌ای برای او نداشته باشیم؟

نایب‌قهرمانی بلژیک، مهم است؟

سریع‌ترین دونده ایران، در رقابت‌های بین‌المللی داخل سالن بلژیک به مقام دوم رسید. حسن تفتیان دونده سرعت ایران در جریان برگزاری رقابت‌های تور بین‌المللی دوومیدانی داخل سالن بلژیک، با ثبت زمان ۶.۷۲ ثانیه به مقام دوم دست یافت تا یک عنوان بین‌المللی نه‌چندان‌مهم دیگر در کارنامه‌اش ثبت کند. او در شرایطی دوم شد که نفر اول سیمون ورهرستراتن بلژیکی با زمان ۶.۷۱ ثانیه اول شد و فقط یک‌صدم ثانیه از تفتیان جلوتر دوید. جوشیم برلند از فرانسه نیز با رکورد ۶.۹۰ ثانیه به مقام سوم رسید. بدین ترتیب درخصوص دونده خراسانی حالا یک علامت سؤال بزرگ وجود دارد که آیا این مدال‌های نه‌چندان‌مهم می‌تواند پاسخگوی هزینه‌های هنگفتی شود که برای او در اردو‌های خارجی و مربی خارجی صرف می‌شود؟

البته تفتیان پیشتر بار‌ها اعلام کرده که بخش عمده این هزینه‌ها را خودش می‌دهد و از محل اسپانسرینگ تأمین می‌کند، اما واقعیت آن است که به هر تقدیر او از سرمایه‌های این کشور هم بهره می‌برد و باید همراه با نتیجه باشد.

ناگویا، شاید آخرین بخت تفتیان

خیلی‌ها فکر می‌کردند تفتیان بعد از تجربه سومین المپیک، تارتان را ببوسد و از دنیای قهرمانی خداحافظی کند، اما او حالا گویا قصد دارد در بازی‌های آسیایی ناگویا هم به میدان برود و بجنگد؛ آوردگاهی که شاید آخرین فرصت او برای رسیدن به دست‌کم یک مدال جدی بین‌المللی باشد. اگر این اتفاق رقم بخورد، یک خداحافظی رؤیایی برای او به حساب می‌آید. اما نباید این را هم فراموش کنیم که بازی‌های آسیایی هم کمی از قهرمانی جهان ندارد و بسیاری از ستاره‌های بزرگ دوومیدانی ۱۰۰ متر، در کشور‌های آسیایی هستند و تفتیان برای عبور از آن‌ها کار سختی دارد. از ستاره‌های چینی بگیرید تا قطری‌هایی که اکثراً دورگه و از کشور‌هایی مثل جامائیکا و آمریکا هستند.