همشهری‌آنلاین: این روزها همه‌جا حرف از درخشش فرشاد فرجی در پرسپولیس است؛ بازیکن دست‌کم گرفته شده‌ای که ابتدای فصل حتی فاصله‌ای تا قرار گرفتن در لیست مازاد نداشت، اما به شکلی غیرمنتظره تبدیل به یکی از نفرات اثرگذار پرسپولیس در نیم‌فصل اول شده است. در این میان بدون تردید تغییر پست فرجی نقش مهمی در شکوفایی او داشته و به همین بهانه بد نیست نگاهی بیندازیم به بعضی دیگر از موارد مشابه در فوتبال ایران.

فرشاد فرجی – گاریدو

فرجی که بین ۲ نیم‌فصل لیگ بیستم توسط گل‌محمدی به پرسپولیس آورده شد، اغلب در این تیم مدافع میانی بود و به ندرت می‌توانست نظر مثبت منتقدان را جلب کند. یکی از تکراری‌ترین ایده‌های فنی در پرسپولیس، انتقاد از فرجی بود و ابتدای فصل جدید هم خبر تمدید قرارداد او تقریبا هیچ‌کس را خوشحال نکرد. با این حال استفاده گاریدو از این بازیکن در پست دفاع راست، برند فرجی را در فوتبال ایران دگرگون کرد. دیگر نیازی به یادآوری نیست که او در این فصل چه کرده؛ هم در دفاع موفق بوده هم در فاز هجومی ۳ گل مهم در آسیا و لیگ برای تیم به ثمر رسانده. عجیب‌تر از همه اینکه فرجی در پدیده زیرنظر خود گل‌محمدی سابقه بازی در دفاع راست را داشت، اما یحیی در پرسپولیس به او برای این پست اعتماد نکرد.

رضا اسدی – خمز

رضا اسدی را احتمالا باید در زمره بدترین و ملال‌آورترین خریدهای پرسپولیس به شمار بیاوریم. او انگار حال و حوصله بازی در پست پرچالش هافبک دفاعی را نداشت. خودش خسته بود و با این رمق کم، هواداران را هم خسته می‌کرد. تنش بین اسدی و طرفداران پرسپولیس خیلی زود بالا گرفت، او در پایان فصل این تیم را به مقصد تراکتور تبریز ترک کرد و اینجا بود که پاکو خمز اسپانیایی با تشخیص شم گلزنی بالای اسدی، او را به خط حمله برد و معجزه اتفاق افتاد. اسدی به‌عنوان مهاجم، همان سال در تراکتور و سال بعدش در سپاهان در کورس آقای گلی قرار گرفت و با تیم ملی به جام‌ملت‌های آسیا هم رفت، هرچند امسال ستاره اقبالش افول کرده است.

میلاد محمدی – قلعه‌نویی

این یکی موقت بود، اما نتیجه غیرمنتظره‌ای داشت. امیر قلعه‌نویی، سرمربی فعلی تیم ملی در ۲ مسابقه با توجه به غیبت مدافعان راست تخصصی تیم ملی، میلاد محمدی را از سمت چپ به این طرف برد و میلاد در هر دو بازی درخشان ظاهر شد؛ مقابل قطر عبدالکریم حسن را به بهترین شکل ممکن مهار کرد و مقابل قرقیزستان هم پاس گل پیروزی ایران را برای سردار آزمون فرستاد تا قلعه‌نویی از جهنم بگریزد! بدون شک کادرفنی تیم ملی برای بازی‌های آینده هم نگاهی ویژه به این بازیکن خواهد داشت.

مرتضی پورعلی‌گنجی – کی‌روش

امتیاز تغییر پست اثرگذار مرتضی پورعلی‌گنجی متعلق به کارلوس کی‌روش است. گنجی اواسط دهه ۹۰ در نفت تهران زیرنظر علیرضا منصوریان در پست هافبک دفاعی به بازی گرفته می‌شد. مشهور است که کی‌روش برای علیمنصور پیغام فرستاد این بازیکن را به قلب خط دفاعی ببرد، چرا که قرار است او برای بازی در همین پست به تیم ملی دعوت شود، اما منصوریان ترسید چنین کاری انجام بدهد. کی‌روش اما پروژه‌اش را اجرا کرد و گنجی به یکی از سورپرایزهای او در جام‌ملت‌های آسیا ۲۰۱۵ تبدیل شد؛ بازیکنی که بعد از یک دهه هنوز در همین پست بازی می‌کند.

حسین کعبی – دنیزلی

این هم یک مثال کلاسیک و محشر؛ در لیگ ششم حرفه‌ای، مصطفی دنیزلی، سرمربی جذاب وقت پرسپولیس بین ۲ نیم‌فصل حسین کعبی را خرید و به‌جای مدافع راست، او را در پست مهاجم به میدان فرستاد. کعبی ریزنقش هم آن فصل بلای جان مدافعان حریف شد و بارها گره از کار پرسپولیس باز کرد، هرچند آن تیم زیبا در نهایت با بدشانسی و فرصت‌سوزی موفق به کسب عنوان قهرمانی در لیگ برتر نشد. کعبی بعد از تصمیم دنیزلی در تیم‌های دیگر هم در فاز هجومی به کمک مربیانش آمد.