پس از قهرمانی تیم وزنه‌برداری ایران در مسابقات ۲۰۱۸ جوانان آسیا با سرمربیگری حمید رشیدی از خوزستان، حال پس از هشت سال تیم ملی وزنه‌برداری جوانان ایران مجدداً توانست این بار با مربیگری جواد نادری از خوزستان به عنوان قهرمانی دست پیدا کند. در ادامه گفت‌وگوی ایسنا را با حمید رشیدی سرمربی سابق تیم ملی وزنه‌برداری جوانان ایران در خصوص عملکرد تیم ملی در مسابقات اخیر می‌خوانیم.
«کسب عنوان قهرمانی در مسابقات جوانان آسیا که همراه با کسب چندین مدال خوش‌رنگ بود واقعاً قابل تقدیر است. وزنه‌برداری ایران در سالیان گذشته نشان داده در مسابقات نوجوانان و جوانان آسیا صاحب کرسی و مدال‌های خوش‌رنگ در اوزان مختلف بوده است که باید از پدران و مادران این شیرپسران و شیردختران که موفق به کسب چنین مدال‌هایی شدند، قدردانی کرد زیرا اگر حمایت و پشتیبانی آنها وجود نداشت هرگز چنین مدال‌هایی رقم نمی‌خورد. همچنین باید از مربیان شهرستانی این وزنه‌برداران بابت تلاش صادقانه و کادر فنی تیم‌های ملی پسران و دختران و نیز حمایت فدراسیون وزنه‌برداری از این گروه سنی تشکر کرد و به آنها تبریک گفت.
در چند روز گذشته شاهد کارناوال‌های شادی در گوشه گوشه کشور بوده‌ایم و خوشبختانه شور و نشاط چند روزه‌ای در کشور ایجاد شد که این نیز جای تقدیر و تشکر دارد. این قهرمانی‌ها واقعاً باارزش هستند و اینکه به ویژه در بخش دختران توانستیم مدال‌های بهتر و بیشتری نسبت به قبل کسب کنیم و با افزایش رکورد وزنه‌بردارمان مواجه بودیم، مطمئناً علاقه‌مندی بیشتری در بخش دختران برای پرداختن به این رشته به وجود خواهد آمد.
خوشبختانه در بین نفرات اعزامی به رقابت‌های قهرمانی آسیا ایلیا صالحی‌پور ورزشکار جوان خوزستانی و جواد نادری به عنوان مربی تیم‌ملی نیز وجود داشت که خوشبختانه ایلیا صالحی‌پور مانند سال گذشته توانست به مدال دست پیدا کند. او در این رویداد افزایش رکورد هم داشت ولی به نظر من هنوز جای رشد و پیشرفت بیشتری دارد. خوشبختانه او در یک خانواده وزنه‌بردار حضور دارد و بر این اساس انتظار می‌رود او سریع‌تر به رکوردها و حدنصاب‌های بالا در وزن خود دست پیدا کند. ضمن اینکه صالحی‌پور باید به خود ایمان داشته باشد که می‌تواند نه تنها در رده سنی جوانان آسیا، بلکه در جوانان جهان نیز قهرمان شود. جنگندگی و فیزیک بدنی خوبی که ایلیا دارد این امیدواری را به همه می‌دهد که به خودباوری و پختگی کامل رسیده باشد که پس از رضا دهدار شاهد مدال‌آوری او در میادین آسیایی و جهانی باشیم.
کادر فنی تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان تیم‌ملی در مسابقات اخیر آسیایی با انتخاب دقیق وزنه‌ها و کوچینگ در حین مسابقه‌ها نشان دادند، ارتباط روحی روانی خیلی خوبی بین آنها و وزنه‌برداران وجود داشت و به نظر من یکی از نقاط قوت همین موضوع بود. البته برخی کارشناسان این نقد را عنوان کرده‌اند که می‌توانستیم در همین رویداد مدال‌های طلا و مجموع بیشتری دست پیدا کنیم، به ویژه در دسته ۱۰۲ کیلوگرم که وزنه‌بردار جوان ترکمنستانی مدال طلا را از دست دو جوان آینده‌ساز ایرانی یعنی علی نصیری و ابوالفضل زارع که ماه گذشته نیز در قالب تیم ملی بزرگسالان ایران در مسابقات آسیایی حضور داشتند، گرفت. ما دوست داشتیم طلا در این دسته به تیم‌ملی جوانان ایران برسد، هر چند در دسته ۱۰۹ کیلوگرم آریا پایدار به مدال طلا رسید و از این بابت خوشحالیم. به هر حال اگر واقعاً به دنبال کسب مدال‌های طلا در مسابقات آسیا و المپیک باشیم باید چالش موجود در کسب مدال طلا و مجموع را با برنامه‌ریزی مرتفع کنیم.
در سنگین وزن مدال طلا به وزنه‌بردار عراقی رسید و مدال نقره ازآن ایران شد. همین‌طور در ۱۰۲، ۹۶ و ۸۹، ۸۱ می‌توانستیم به مدال طلا دست پیدا کنیم که این مهم محقق نشد. البته جای نگرانی وجود ندارد و با کار بیشتر مدال طلا هم دست یافتنی است. اینکه نوجوانان و جوانانی داریم که می‌توانند تا سکوهای قهرمانی برسند، نشان می‌دهد در مسیر درستی در بحث استعدادیابی و قهرمان‌پروری قرار گرفته‌ایم و سرمایه‌گذاری خوبی انجام شده است. به هر حال انتظار از جامعه وزنه‌برداری ایران بالا است و این انتظار نشان می‌دهد که باید بیشتر از قبل کار و تلاش کنیم.
در یک سال گذشته مسابقات قهرمانی وزنه‌برداری در سطح قاره‌ای و جهانی از طرف سازمان ضددوپینگ جهانی با قوانین سخت‌تری برگزار می‌شوند و دیدیم در یک سال گذشته تیم ملی جوانان و نوجوانان ایران به دو چالش برخورد کرد؛ یکی بحث آزمایش دوپینگ که باعث شد در مسابقات جهانی اسپانیا ۶ وزنه‌بردار ایرانی نتوانند به رقابت بپردازند که حقیقتاً زنگ هشیاری برای ما بود. ضمن اینکه در مسابقات آسیایی نیز ۹ وزنه‌بردار نوجوان ایرانی با توجه به ارسال نشدن اسامی تیم‌ها در مراحل چهارگانه طبق مقررات ارسال اسامی، فرصت رقابت در این رویداد را از دست دادند که اگر با تیم کامل شرکت می‌کردیم می‌توانستیم به قهرمانی دست پیدا کنیم و چه بسا با این موفقیت در ادامه نفرات بیشتری جذب این رشته می‌شدند.
با توجه به مراحل و قوانین سازمان آنتی‌دوپینگ بیش از هر زمانی می‌طلبد سازمان تیم‌های ملی پایه یا مدیر تیم‌های ملی پایه را داشته باشیم و حتماً دامنه کاری به صورت چارت سازمانی از سوی رئیس فدراسیون طراحی شده تا بعد از اینکه کمیته استعدادیابی، استعداد وزنه‌برداران را شناسایی کرد این وزنه‌برداران به صورت شناسنامه‌دار فعالیت کنند و از همه نظر تحت مراقبت باشند. با این اقدام در ادامه این مسیر می‌توانیم شاهد ذخیره نیروی انسانی و قهرمانانی از هر نظر آماده برای تیم‌ملی بزرگسالان باشیم. به هر حال اگر قرار است اسم این نوجوانان و جوانان بیشتر شنیده شود و شاهد مدال‌آوری آنها باشیم باید این وزنه‌برداران رها نشوند و با تشکیل کارگروه یا سازمان تیم‌های ملی پایه و برگزاری اردوهای مستمر به رشد و ارتقاء رکورد این وزنه‌برداران کمک کنیم.
source