فوتبال ورزش جذاب لحظه‌هاست. لحظه‌های زیبا، به یادماندنی و هیجان‌انگیز. لحظانی که گاه سالیان سال بر ذهن مردم باقی‌می‌ماند و سینه‌به‌سینه نقل می‌شود، اما همیشه خالق صحنه‌های زیبا و به یادماندنی فوتبال بازیکنانی نیستند که قفل دروازه حریف را باز کرده یا با حرکتی دیدنی مانع از فروریختن چهارچوب دروازه خودی می‌شوند.
مستطیل سبز گاهی شاهد لحظاتی است که زیبایی آن از هر توپی که وارد دروازه یا از آن بیرون کشیده می‌شود، قابل ستایش‌تر است. صحنه‌هایی به یادماندنی که هرازچندگاهی در بحبوحه رقابت‌های تنگاتنگ این مهم را یادآور می‌شود که هیچ پیروزی و موفقیتی به یادماندنی‌تر از جوانمردی نیست و اخلاق ورزشی فراتر از هر برد و باختی است. شعاری که در ورزش ایران به کرات شنیده، اما کمتر به تصویر کشیده می‌شود. 
یک‌شنبه شب در جریان دیدار دو تیم پورتو و استوریل اتفاقی رخ داد که جهانی را به تحسین واداشت و اهمیت اخلاق‌مداری و جوانمردی در ورزش و فوتبال را یادآور شد، آن‌هم در روز‌هایی که فوتبال ایران با این دو واژه حائز اهمیت چنان بیگانه شده که هر آنچه نباید را از زبان مدیران و مربیان می‌شنویم، درست از زبان آن‌ها که خود باید آموزگاری باشند برای ورزشکاران تا در مسیر اخلاق‌مداری قدم بردارند، اما خود از مسیر منحرف شده‌اند! در چنین شرایطی هفته دهم رقابت‌های لیگ پرتغال صحنه‌ای را به تصویر کشید که می‌تواند برای مدیران و مربیان فوتبال ایران که مسیر اخلاق‌مداری را گم کرده‌اند یک کلاس آموزشی باشد!
په‌په در موقعیت تک‌به‌تک با دروازه حریف متوجه فریاد‌های مدافع استوریل می‌شود که حین تعقیب او به شدت در محوطه جریمه آسیب می‌بیند. در این صحنه ستاره پورتو به جای ادامه مسیر برای باز کردن دروازه حریف می‌ایستد و برای کمک به سمت مدافع حریف می‌رود. تصمیمی که به شدت از سوی تماشاگران حاضر در ورزشگاه مورد تشویق قرار گرفت. مهاجم پورتو در پایان بازی تأکید می‌کند به عنوان یک بازیکن باتجربه باید کاری کند که الگوی بازیکنان جوان‌تر باشد، به همین دلیل دقیقاً تصمیمی را می‌گیرد که دوست داشت اگر خودش در آن موقعیت قرار داشت، دیگران انجام دهند. او با تأکید بر اینکه دیدن بازیکنی که اینگونه آسیب‌دیده همه را ناراحت می‌کند و آن لحظه باید بازی را متوقف کرد، نشان می‌دهد که هیچ گلی به یادماندنی‌تر از اخلاق‌مداری و جوانمردی در ورزش نیست. 
البته فوتبال کم از این صحنه‌ها به خود ندیده است. سال ۲۰۰۳، در جریان دیدار دوستانه دانمارک و ایران در هنگ‌کنگ، نیکبخت با شنیدن صدای سوت تماشاگران تصور می‌کند داور سوت پایان نیمه را به صدا درآورده و توپ را از زمین برمی‌دارد و داور چاره‌ای جز گرفتن پنالتی ندارد، اما وخهورست، هافبک دانمارک در پی مشورت با مورتن اولسن، مربی خود پنالتی را به بیرون می‌زند. دانمارک نتیجه آن بازی را یک بر صفر به ایران واگذار می‌کند، اما حرکت وخهورست برای همیشه به عنوان رفتاری جوانمردانه در خاطر فوتبال باقی مانده است، درست مثل اقدام امین متوسل‌زاده که باعث شد سال ۲۰۱۰ به عنوان جوانمرد‌ترین ورزشکار سال انتخاب شود و جایزه خود را از دست رئیس وقت کمیته بین‌المللی المپیک در سوئیس بگیرد. 
هشتم بهمن‌ماه ۸۸ بود که استیل‌آذین در حافظیه شیراز میهمان مقاومت شهید سپاسی بود. در صحنه‌ای از این بازی حساس وقتی امین متوسل‌زاده متوجه مصدومیت دروازه‌بان حریف می‌شود توپ را به بیرون می‌زند. اقدامی که بازتاب گسترده‌ای حتی در رسانه‌های دنیا داشت، به‌طوری‌که روزنامه اسپانیایی مارکا با انتشار ویدئوی این صحنه به تمجید از اقدام انجام شده توسط متوسل‌زاده پرداخت. بعد‌ها محمد‌مهدی نظری، بازیکن فجر سپاسی شیراز نیز در مصاف با سپاهان چنین صحنه‌ای را تکرار کرد و وقتی متوجه مصدومیت فرشید طالبی شد از موقعیت خود برای گلزنی استفاده نکرد و توپ را به بیرون زد. تصمیمی که اگرچه باعث برتری یک بر صفر سپاهان در پایان بازی شد، اما حرکت نظری را برای همیشه در ذهن‌ها ماندگار کرد و نشان داد اخلاق‌مداری و جوانمردی فراتر از هر گل یا موفقیتی است. رفتار‌های قابل تقدیر و به یادماندنی که باید هرازچندگاهی برای آقایان مدیر و مسئول و حتی مربیان فوتبال ایران به تصویر کشید تا فراموش نکنند در اوج هر رقابتی آنچه اهمیت دارد اخلاق و جوانمردی است! شاید تماشای این صحنه‌ها آن‌ها را بابت رفتار و گفتار ناشایستی که این روز‌ها در پیش گرفته‌اند، شرمنده و تغییری در روندی که در پیش گرفتند ایجاد کند! هرچند که چاه باید از خودش آب داشته باشد.