تقابل زودهنگام دو سرمربی منچستری این سؤال را ایجاد کرد که وظیفه کدام‌یک سخت‌تر از دیگری است. در موضوع شکست تحقیرآمیز منچسترسیتی (شکست ۴ بر یک مقابل اسپورتینگ) فقط بحث رقم خوردن سنگین‌ترین باخت این تیم طی چهار سال گذشته مطرح نیست، بلکه اصل ماجرا بی‌انرژی بودن، بی‌انگیزگی و خالی بودن تیم از تفکر است. در شبی که همه نگاه‌ها به روبن آموریم و بدرقه او در آخرین بازی خانگی‌اش مقابل هواداران اسپورتینگ بود، باز هم هیچ‌کس نمی‌توانست ناامیدی تیم مقابل را انکار کند و اینکه قهرمان چهار دوره لیگ انگلیس در عرض یک هفته چطور به این فلاکت افتاده است، درحالی‌که پس از برد شیرین اسپورتینگ، آموریم توسط بازیکنان و دستیارانش به هوا پرتاب می‌شد، گواردیولا با چهره‌ای عصبانی، عصبانیتی ناشی از سه باخت متوالی، فاصله تونل تا رختکن را طی می‌کرد. پیش از این پپ چنین مصیبتی را در سیتی دو بار تجربه کرده بود، ولی هیچ وقت کار به جایی نرسیده بود که بازیکن مهارناپذیری، چون ویکتور گیوکرش، اشک مدافعان را دربیاورد. برناردو سیلوا هیچ تلاشی برای پنهان کردن واقعیت نکرد: «در دوران تاریکی بسر می‌برد و هیچ کاری درست پیش نمی‌رود.»
صحبت‌های سیلوا بازتابی از بحران اعتمادبه‌نفس در تیمی است که روزگاری می‌توانست حریفان را با میلیون‌ها روش مختلف از پا دربیاورد. قاتل نروژی، چون ارلینگ هالند که معمولاً از فاصله ۱۲ یاردی شوت‌هایش خطا نمی‌رود، پنالتی‌اش را به تیرک کوبید. سیتی در حال سقوط آزاد است و نجات از این مسیر پرمخاطره سخت‌ترین کار ممکن در عصر گواردیولا خواهد بود. هت‌تریک گیوکرش خداحافظی احساسی را برای آموریم و اسپورتینگ رقم زد و ورودش به فوتبال انگلیس شرایط را تغییر خواهد داد. اولین ملاقات تیم گواردیولا با تیم آموریم، ۱۵ دسامبر در دربی منچستر خواهد بود. سیتی از هر نظر از اسپورتینگ ضعیف‌تر ظاهر شده، بازیکنان این تیم بازنده اغلب دوئل‌ها بوده‌اند و کندتر از آن بودند که حتی بتوانند از دروازه‌شان محافظت کنند. هرچه بر تعداد باخت‌های من‌سیتی اضافه شود، گواردیولا را با توجه به اتمام قراردادش در تابستان، نسبت به ادامه همکاریش با سیتیزن‌ها مرددتر می‌کند. از او حتی به‌عنوان سرمربی آینده تیم‌ملی برزیل هم یاد می‌شود.