جوان آنلاین: احکام صادره از سوی کمیته‌های انضباطی و اخلاق فدراسیون همواره باعث تعجب است. هرچند که تصمیم‌گیری در خصوص پرداخت جریمه‌های مالی به شهر‌ها و شهرستان‌ها جهت رسیدگی به فوتبال به‌خصوص پایه‌ها در نوع خود قابل تقدیر است، اما رقم جرایم و نحوه برخورد‌های متفاوت با آن اصلاً جالب توجه نیست، به‌طوری‌که بیرانوند برای تخلفی که تأیید می‌شود حکمی می‌گیرد که مثل اخم کردن پدر به فرزندش جهت ساکت کردن دیگران می‌ماند! بیرانوندی که حتی وقتی صراحتاً می‌گوید پول جریمه را که نمی‌دهد هیچ، پولی را که بابت شیرینی هم داده از اعضای هیئت مدیره پرسپولیس پس خواهد گرفت، حرف‌هایش چنان توجیه و تفسیر می‌شود که انگار نه انگار اعتراف به جرم کرده و دست‌آخر نیز پرونده‌اش برای بررسی به جای دادسرا به شورای حل اختلاف سپرده می‌شود تا به صورت کدخدامنشی حل و فصل شود! 
همانطور که درگیری خیابانی کنعانی‌زادگان که گفته شده بود به دلیل دزدیده شدن موبایلش بوده، اما بعدتر خلافش ثابت شد در کمیته اخلاق مورد بررسی قرار می‌گیرد و جریمه‌اش می‌شود ۵۰۰ میلیون تومان که گفته می‌شود قرار است در جهت توسعه فوتبال در دره‌های پایه هیئت فوتبال شهرستان چوار استان ایلام صرف شود. اما هنوز جای سؤال است که چطور وقتی جریمه درویش، مدیرعامل پرسپولیس با کیفرخواستی که توسط استقلال، سپاهان و هیئت فوتبال استان گیلان به دلیل نشر اکاذیب، افترا و به کار بردن الفاظ نژادپرستانه و تشویش اذهان عمومی از طریق مصاحبه می‌شود شش ماه محرومیت تعلیقی تا یک سال از هرگونه فعالیت مرتبط با فوتبال، فوتسال و فوتبال ساحلی و همچنین پرداخت ۲ میلیارد تومان که باید جهت توسعه فوتبال در رده‌های پایه هیئت فوتبال استان گیلان صرف شود، حکم تخلف بیرانوند به دلیل فسخ یک‌طرفه (تأیید شده) و حضور به عنوان بازیکن غیرمجاز در بازی‌های تراکتور می‌شود چهار ماه تعلیقی و پرداخت ۲۰ میلیارد تومان! جالب‌تر اینکه شکایت مس‌رفسنجان از تراکتور هم به دلیل استفاده بازیکن غیرمجاز (بیرانوند) قبل از اعلام رأی پرونده این دروازه‌بان رد می‌شود! آیا احکام صادره از سوی کمیته انضباطی و اخلاق نباید شفاف‌تر و همه‌فهم‌تر باشد؟ بی‌شک صدور احکامی تا این اندازه متفاوت، نه فقط ابهام‌برانگیز است که اعتماد جامعه و افکار عمومی را خدشه‌دار می‌کند.