به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین؛ سعید آقایی: می گویند تاریخ همیشه دوبار تکرار می شود؛ بار نخست تراژدی و بار دوم کمدی. اینجا اما تاریخ بیش از 2 بار تکرار شده. هر بار به شکل قبلی. در این چرخه تکراری خبری از کمدی نیست. هر چه بوده تراژدی بوده و بس. حکایتی که حتی گاه به پایان نقش اول قصه منجر شده. 

قصه تراژیک ستاره های قرمز در تیم آبی. یاغیانی که ناگهان عاصی شدند و پیراهن قرمز را با آبی تاخت زدند و جماعت هوادار را با خود دشمن کردند. جماعتی که تا دیروز برای ستاره دردانه خود روی سکوها هورا می کشیدند اما یک شبه تشویق ها جای خود را به هو و دشنام داد. 

این مسیر البته در جهت معکوس هم طی شده اما به طرز اعجاب آوری در جهت عکس ستاره مغضوب رستگار شده و یا در بدترین حالت به فنا نرفته. اما در این سوی ماجرا هیچ رستگاری و خوشبختی در کار نیست. گویی یک نفرین ازلی پشت یاغیان قرمز است که در پیراهن آبی هرگز رنگ عافیت نبینند.

دربی 104 آخرین نمونه این قصه پرغصه است. جایی که رامین رضاییان ستاره این فصل آبی ها در مهمترین بازی فصل ناگهان سپر انداخت و بدترین بازیکن تیمش شد. ستاره ای کم فروغ که با اشتباه مرگبار دقیقه 90 روز بد خود را تکمیل کرد و یک پنالتی به تیم سابقش هدیه داد تا پل پیروزی سرخ ها در دربی لقب بگیرد. مردی که به تعبیر شبکه های اجتماعی ظاهرا در دربی فراموش کرده بود که بازیکن استقلال است و برای پرسپولیس بازی کرد! 

رامین رضاییان در دربی دچار همان سندروم ناشناخته ای شد که پیش از این همه یاغیان قرمز به آن مبتلا شده بودند. 

علی علیزاده مهمترین قربانی این سندروم است؛ یک آینه عبرت ابدی! مهاجم سابق پرسپولیس که در استقلال هرگز خوش ندرخشید و مهمترین دستاوردش در پیراهن آبی هدیه یک پنالتی بادآورده به سرخها در دربی بود. در حالیکه استقلال بازی را یک بر صفر جلو بود و با پنالتی اهدایی علیزاده به پرسپولیس در ثانیه های پایانی، برد را با تساوی عوض کرد! 

نمونه دیگر از علیزاده هم شاید سرنوشت تلخ تری داشته. علی انصاریان مرحوم آقای بخیه پرسپولیس که با دلخوری از پرسپولیس جدا شد و به استقلال رفت اما هرگز نتوانست نیمی از کیفیت و کمیت دوران قرمز را در پیراهن آبی تکرار کند و بعدها اعتراف کرد که با حضور در استقلال بزرگترین اشتباه زندگی اش را مرتکب شده. 

بهزاد داداش زاده هافبک شمالی سالهای دور پرسپولیس نیز طعم تلخ این سندروم را چشیده. بازیکنی که با پیراهن پرسپولیس یک ستاره بود و حتی ملی پوش شد اما پس از استقلال همه چیز را از دست داد و در تیم آبی یک ذخیره صرف بود که سر نخواستنش دعواست! 

جالب اینکه این فرجام تلخ حتی به یاغی های خارجی هم سرایت کرده. الونگ الونگ هافبک کامرونی پرسپولیس که در دوران آری هان به پرسپولیس پیوست و آنقدر درخشید که حتی یک بار به تیم ملی کامرون دعوت شد، پس از حضور در استقلال تنها 4 بازی برای آبی ها انجام داد. 

گادوین منشا در پرسپولیس یک مهاجم فیکس بود که گلهای مهمی را هم به ثمر رساند اما در استقلال تنها 13 بازی انجام داد و یک گل به ثمر رساند.

شاید تنها مثال نقض این سندروم مهدی هاشمی نسب باشد. ستاره قرمز و شاه مهره سرخ دربی که با بی مهری علی پروین به استقلال پیوست در دربی همان کاری را کرد که همیشه با پیراهن قرمز در دربی ها انجام داده بود؛ گل زدن. ستاره ای که حسابهایش را با پروین و جماعت سرخ یک جا تسویه کرد.