درست سال ۶۷ تعریف و کلنگ آن زده شد. اما درنهایت این ورزشگاه چندمنظوره به نقش‌جهان تغییر نام داد. ورزشگاهی که ساخت و معماری آن به سن‌نیکولا شهر باری ایتالیا شباهت دارد. ورزشگاهی که شبیه گلی با ۲۶ گلبرگ طراحی شده و ساخت آن تنها سه سال زمان برده است. درست برخلاف ورزشگاه ۷۵ هزارنفری نقش‌جهان که کلنگ آن سال ۶۷ زده شده، فعالیت‌های اولیه ساخت سال ۷۲ انجام شد و خاکبرداری آن سال ۷۴ و عملیات اجرایی آن رسماً از سال ۷۵ آغاز شد. درست هشت‌سال بعد از کلنگ خوردن! فاز نخست نقش جهان سال ۸۱ افتتاح شد، اما باوجود چندمنظوره بودن این ورزشگاه، از آن فقط برای مسابقات فوتبال استفاده می‌شد. به طوری‌که سپاهان از آن به عنوان ورزشگاه خانگی در بازی‌هایی که میزبان بود بهره‌برداری می‌کرد. سال ۱۳۸۶، اما این ورزشگاه برای ساخت فاز دوم تعطیل شد. اما با به درازا کشیده‌شدن کار ساخت‌و‌ساز باعث شد تا سال ۹۳، وزارت ورزش مدیریت اجرایی نقش‌جهان را برای تکمیل و بهره‌برداری آن به مجتمع فولاد مبارکه واگذار کند که به واسطه همین، بهره‌برداری از نقش‌جهان به مدت ۲۰ سال پس از بهره‌برداری به سپاهان واگذار شد. فاز دوم نقش جهان بعد از ۹ سال تعطیلی، سال ۱۳۹۵ و تقریباً دوسال بعد از آنکه وزارت ورزش کار‌های اجرایی را به فولاد مبارکه سپرد افتتاح شد. اما بعد از سال‌ها کار، درحالی که از نقش‌جهان اصفهان، به عنوان دومین ورزشگاه بزرگ ایران و یکی از مدرن‌ترین ورزشگاه‌های استاندارد کشور یاد می‌شود، هنوز با چنان مشکلاتی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند که نه می‌تواند میزبان بازی‌های خانگی تیم‌ملی فوتبال ایران باشد و نه سپاهان! اولین بار سال ۱۳۹۹ بود که اشکالات و ایراد‌های نقش‌جهان به چشم آمد. باوجود آنکه چندسالی از بهره‌برداری نقش‌جهان می‌گذشت، سازندگان ورزشگاه سازه ایمنی برای در ورزشگاه ایجاد نکرده بودند. در واقع سازه ایمن، پله‌های خروج ضروری و ایمنی در برابر بلایای گوناگون و همچنین پایان عمر مفید سازه به دلیل طولانی شدن زمان ساخت‌و‌تغییر در استاندار‌های بین‌المللی باعث شده بود تا این ورزشگاه از سوی نماینده‌های کنفدراسیون فوتبال آسیا تأیید نشود. اگرچه نقش جهان اشکالات فراوانی برای دریافت مجوز حرفه‌ای و تأییدیه AFC داشت، اما مشکلات با اندکی دستکاری حل وفصل شد تا سپاهان مشکلی بابت دریافت مجوز حرفه‌ای نداشته باشد و ایرادات این ورزشگاه به‌خصوص پایان عمر مفید آن به دلیل طولانی شدن پروژه ساخت به دست فراموشی سپرده شد. خصوصاً که آخرین بارها، سپاهان در اردیبهشت ۱۳۸۴ در پنجمین دیدار مرحله گروهی لیگ‌قهرمانان آسیا در نقش‌جهان به میدان رفته بود و ۲۶ بهمن سال گذشته نقش‌جهان بعد از ۱۸ سال دوباره میزبانی در یک‌بازی آسیایی را تجربه کرد. اما اشکالات اساسی این ورزشگاه ۱۷ مرداد و بعد از بازی سپاهان – شباب الاهلی امارات در پلی‌آف لیگ نخبگان آسیا بود که خودنمایی کرد. خصوصاً چمن ورزشگاه که حتی صدای مورایس، سرمربی سپاهان را هم در آورد. آنهم در شرایطی که قرار بود نقش‌جهان علاوه بر سپاهان، میزبان بازی‌های خانگی تیم‌ملی هم باشد. تاج، رئیس فدراسیون فوتبال صراحتاً گفت نقش جهان آبروی فوتبال ایران را برد. برهمین اساس بود که از ۳۰ مرداد عملیات تخلیه چمن نقش جهان برای انجام عملیات زیرسازی انجام شد. تأسف‌بار است که بعد از سال‌ها کار و هزینه هنوز نمی‌شود روی نقش جهان به عنوان یکی از ورزشگاه‌های خوب ایران حساب کرد! آنهم در شرایط حساس!